همه چیز درباره جراحی سینه و روش های آن

حدود ۷۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس دارای این آنتی‌بادی هستند. یک آزمایش مثبت به این معنی است که لوپوس به احتمال زیاد در افرادی که لوپوس ندارند، مثبت است.

اگرچه داروها در کنترل لوپوس بسیار مهم هستند، اما کارهای زیادی وجود دارند که برای مدیریت علائم این بیماری می توانید انجام دهید.

اگر برای این آنتی بادی، آزمایش مثبت باشد، ممکن است به احتمال زیاد شاهد بثورات پوستی خواهید بود و از خشکی چشم و یا دهان ( سندرم شوگرن ) رنج می برید. این آنتی بادی می‌تواند در طول دوران بارداری از جفت عبور کند.

جنین هایی که لوپوس نوزادی دارند، در آینده احتمال گسترش بیماری های خود ایمنی در آن ها بیشتر خواهد شد.

یکی از مهم ترین مشکلاتی که بیماران لوپوس سیستمیک با آن درگیر هستند، درد عضلانی و التهاب مفصلی است.

با آزمایش ادرار می‌توان میزان پروتئین یا گلبول‌های قرمز خون را تعیین کرد.

ریزش مو تقریبا عادی است و ممکن است در برخی از افراد مبتلا به بیماری لوپوس شدید باشد اما زمانی که تحت کنترل قرار می‌گیرد معمولا دوباره رشد می کند. مفاصل

این جراحت ها با گذشت چندین هفته، برطرف می شوند. البته برخی از کودکان به صورت ارثی گرفتگی قلب دارند؛ یعنی در این حالت قلب کودک نمی تواند فعالیت های عادی و ریتمی پمپ کردن خون را تنظیم کند.

ریزش مو به‌خصوص در لکه‌های پوستی که به آن آلوپسی‌آره گفته می‌شود.

ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.

در نتیجه فرد با التهاب پوستی، خارش و زخم روی پوست سر دست و پنجه نرم می‌کند که منجر به ریزش مو خواهند شد.

به این حالت، پدیده رینود گفته می شود که بر اثر باریک شدن (تنگی) عروق خونی ایجاد می شود و باعث کاهش خون رسانی به انگشتان دست یا انگشتان پا می شود. زخم های دهانی نیز ممکن است ایجاد شود که امکان برگشت مکرر آنها وجود دارد. مو

اکنون بیماری لوپوس شدید، تحت درمان های تهاجمی قرار می گیرد که بیماری های لوپوس باعث شده که مردم مبتلا، دیگر از وجود این بیماری یا از نارسایی کلیه نمیرند. با این حال، افراد مبتلا به لوپوس همچنان در معرض خطر بیماری های قلبی هستند.